Ήλιος και χιόνι
Κλειστές όλες οι πόρτες
Έρημο σπίτι
Λείπεις κι απόψε
Νιφάδες φτερουγίζουν
Δριμύς χειμώνας
Τούφες το χιόνι
τα σπλάχνα μου παγώνει.
Τίνος η θλίψη;
Όλο το λευκό
στου χιονιού τη νιφάδα.
Μη με μαλώνεις.
Πυκνό μου χιόνι
Σαν χαρά και σαν λύπη
Γέλια και θρήνοι
Λευκό μου χιόνι.
Ποιος τόπε πως δεν είσαι
ο άγγελός μου;
Μαύρο μου χιόνι
Το φεγγάρι σβησμένο
Πυκνό σκοτάδι
Χιονοσκέπαστες
οι κορφές και τα πλάγια.
Βαρύς χειμώνας.
Υπό το μηδέν
Σε παγωμένη λίμνη
Αντανακλάσεις
Χιονοστιβάδες.
Των λευκών φυλλωμάτων
οι ιέρειες.
Στόχος η καρδιά
Απρόσμενο χαλάζι
Πού να την κρύψω;
Κοσμοχαλασιά
Δεντράκια τσακισμένα
Χοντρό χαλάζι
Ποιο σπουργιτάκι
δεν τρέμει παγωμένο
με τόσο κρύο;
Τι άδεια νύχτα!
Ούτε ένα τριζόνι
δεν τετερίζει.
Κηλίδες, αίμα
Γατόπαρδοι στο χιόνι
Άγριο λευκό
Της τρικυμίας
ο άνεμος σφυρίζει.
Βάρκα στο κύμα
Λιώνει το χιόνι
Τα κεραμίδια στάζουν
Μια φλόγα καίει
Κρύσταλλα σπάνε.
Ποτάμια αργοκυλούν
προς τη θάλασσα.
Λευκές νιφάδες
Σ' ανοιξιάτικα χείλια
Του χιονιού φιλιά
Εικονίσματα
αμυγδαλιάς π' ανθίζει
σε προσκύνημα.
