Ο σύγχρονος μεσαίωνας

Ο σύγχρονος μεσαίωνας, ο προσωπικός μας μεσαίωνας, ο μεσαίωνας τέλος πάντων με όλα του τα καλούδια είναι εδώ. Εδώ και οι βρικόλακες της εξουσίας που παραμένουν ατιμώρητοι για όλα τους τα εγκλήματα, επειδή έχουν φροντίσει να νομοθετούν υπέρ τους. Οι βρικόλακες που καταδιώκουν σαν εγκληματία όποιον διαφωνεί μαζί τους ενώ τους πραγματικούς εγκληματίες τους αφήνουν να αλωνίζουν ελεύθεροι προστατεύοντας τους. Είναι εδώ με έναν βαθύ σπλαχνικό πόνο για την διασφάλιση της υγείας μας.

Αυτό ή εκείνο;

Σε όλες τις περιπτώσεις μπορούμε να αποφύγουμε τα ψεύτικα διλήμματα.

Υπάρχουν άπειρες δυνατότητες, αρκεί να μην παγιδεύεις το μυαλό σου στο δίλημμα.

Εκείνο που χρειάζεται είναι ευφυΐα, ευφυΐα να ξεφύγει κανείς από την αγελαία άποψη και την ανάγκη συμμόρφωσης προκειμένου να νοιώσει ασφαλής και προστατευμένος.

Εκπαιδευόμαστε δυστυχώς να γίνουμε χρήσιμα εργαλεία, ικανοί δούλοι. Ο φόβος παραλύει κάθε ανθρώπινη λειτουργία.

Πόσο σοβαρή είναι η απειλή αυτή τη στιγμή;

Δικαιολογεί την κατάργηση της ελευθερίας μας;

Η ζωή πάντα ήταν αβέβαιη και θα εξακολουθήσει να είναι και αυτή ακριβώς είναι η μαγεία της.

Όταν όμως παραδίνουμε την ελευθερία μας το επόμενο βήμα είναι το χάσιμο της ανθρώπινης ιδιότητάς μας, της ανθρωπιάς μας δηλαδή. Αυτά τα δύο πάνε μαζί, από το ένα απορρέει το άλλο.

Δεν είμαστε αθάνατοι κι ούτε είναι στο χέρι μας ο έλεγχος των πάντων. Αν η αλαζονεία μας κάνει να πιστεύουμε κάτι τέτοιο, βάζουμε μόνοι μας τη θηλιά στο λαιμό μας.

Τι έχουμε κάνει μέχρι τώρα ως είδος και έχει λειτουργήσει;

Αντιμετωπίζαμε τις απειλές και συνεχίζαμε τη ζωή μας.

Τι κάνουμε τώρα;

Σταματάμε τη ζωή με αποτέλεσμα να γιγαντώνουμε την απειλή.

Αλλάζω τον κόσμο από την βία, τον φόβο, την απάτη, την έλλειψη, την ασθένεια... σημαίνει αλλάζω το μυαλό μου, χρησιμοποιώ την ευφυΐα μου.

Οι αντικρουόμενες απόψεις

Από τις αντικρουόμενες απόψεις το σύστημα επιλέγει, απομονώνει και προβάλλει τις πιο ακραίες για να συκοφαντήσει και να χειραγωγήσει. Αυτός είναι ένας από τους τρόπους του να επιβιώνει και να επιβάλει τα σχέδιά του. Κάμπτει την αντίσταση σε αυτά, απειλώντας τα άτομα με τον φόβο της γελοιοποίησης και κατατάσσοντάς τα σε μη αποδεκτές κοινωνικά ομάδες με τις οποίες φυσικά καμία σχέση δεν έχουν.

Κάτι τέτοιο ασκεί μεγάλη πίεση στον σημερινό άνθρωπο της ναρκισσιστικής μας κοινωνίας ο οποίος βάζει την εικόνα του πάνω από τη συνείδησή του.

Η αμφιβολία

Μέσω της αμφιβολίας φιλτράρουμε τις πληροφορίες που παίρνουμε και δεν τις δεχόμαστε άκριτα. Όμως πρέπει πρώτα να ακούσουμε, να μάθουμε, αλλιώς για ποιο πράγμα αμφιβάλουμε; Ακούμε πρώτα και δεν βιαζόμαστε να σχηματίσουμε μια άποψη, αλλιώς θα διαστρεβλώσουμε αυτό που ακούμε χρωματίζοντάς το με τις δικές μας πεποιθήσεις για τις οποίες συνήθως ιδέα δεν έχουμε πώς δημιουργήθηκαν. 

Ξέρεις τι γίνεται; Έρχεται κάτι αληθινό και μας βρίσκει και εμείς ασχολούμαστε με τις προσωπικές μας γνώμες. Επίσης η αμφιβολία πρέπει κάποια στιγμή να μετατραπεί σε βεβαιότητα, διαφορετικά δε θα διαφέρει σε τίποτα από την ανασφάλεια. 

Υπάρχουν πολλές αλήθειες στην ζωή, υπάρχει και η μία η μοναδική αλλά κανείς δεν την κατέχει. Το να αμφιβάλλουμε λοιπόν είναι προσόν. Υπάρχει βέβαια η αμφιβολία που δηλητηριάζει και η αμφιβολία που αφυπνίζει. Αν απορεί κανείς κρατάει το πνεύμα του ζωντανό, αλλά δεν μπορεί να κρατάει ίσες αποστάσεις προς όλες τις απόψεις. Από την όλη πορεία μας στη ζωή θα εξαρτηθεί που θα σταθούμε και πώς θα αξιολογήσουμε τα δεδομένα.

Ο κόσμος και η περιγραφή του

Ο κόσμος είναι ένα πράγμα και η περιγραφή του ένα άλλο.

Ο τρελός ταυτίζεται με τον κόσμο, ο λογικός με την περιγραφή του.

Αν ταυτίζεσαι με τον κόσμο δεν μπορείς να ταυτίζεσαι με την περιγραφή του.

Ο άνθρωπος και τα πράγματα 21-7-2018

Αντί να εξηγούμε τα πράγματα και να κατανοούμε τον άνθρωπο, εξηγούμε τον άνθρωπο μετατρέποντάς τον σε πράγμα. Με πλαστές βεβαιότητες ερμηνεύουμε, αλλά πίσω από τα φαινόμενα δεν βλέπουμε. Έτσι φτάσαμε στο σημείο να χάσει η ανθρώπινη ζωή την αξία της.

Το τραγικό

Η αίσθηση, η συνείδηση, της τραγικότητας της ύπαρξης είναι αναγκαία για να ζήσει κανείς με την ένταση και το πάθος που δημιουργεί ομορφιά, εξάλλου σ' αυτήν την τραγικότητα στηρίχτηκε η ανάπτυξη της τέχνης, της φιλοσοφίας, του πολιτισμού κατά τους κλασσικούς χρόνους. Η απώλεια αυτής της συνείδησης στους καιρούς μας επιστρέφει ενίοτε μετά από τραυματικές εμπειρίες και μεταμορφώνει το άτομο.

ΟΧΙ 2 /07/ 2015

Των νερών τον φλοίσβο ερωτεύτηκα
Των φύλλων το θρόισμα

Των ήλιων σου τα βέλη
Σαν σπόρος στο χώμα σου
για μιαν άνοιξη ετοιμάζω τα μπουμπούκια μου

Λευκά όρη στου διαβήτη σου τους κύκλους
Σαν τέμπλα ναών
με τη μυρουδιά του θυμαριού για θυμίαμα
κουνάνε του Χορού το μαντήλι
για πεντοζάλη και συρτό

Ποιος τόπε πως η καρδιά σου δε χτυπά;
Να μάθουν οι άθλιοι πως δεν πεθαίνεις
·