Σάββατο

Γλυκόπικρα της αγάπης

Λεπίδα ρόδου

της αφής σου η θέρμη.

Βαθιά με κόβει.


Στάζει το κορμί

Σε κατάνυξη νύχτας

Ίασμο θείο


Άγγελοι ψέλνουν

και ουρλιάζουν οι νύμφες.

Στο σμίξιμό μας.


Στο φεγγαρόφως

δόσιμο και δέξιμο

σ' ολονυκτία.


Ιερός τόπος

Τ' ανθισμένο κορμί μου

Φως στο σκοτάδι


Ανοίγει πύλες

για ταξίδια στο χρόνο

το άγγιγμά σου.


Σε άλλο σύμπαν

μ' οδηγείς μ' ένα χάδι.

Τι κόσμοι θε μου!


Πάμφωτο σύμπαν

και σκοτεινό συνάμα.

Σώμα με σώμα!


Κινώ τη νύχτα

με το άστρο τιμόνι

στους γαλαξίες.


Μια παρτιτούρα

του φιλιού σου η αύρα.

Κλειδιά και νότες.


Ένα ποτήρι

στης αγάπης το πιόμα.

Τ' άγια σου χείλη.


Καρδιάς ωδίνες

Ηλιόφλογο γεννιέται

Το φιλί αίμα


Αναβοσβήνουν

Δυο μάτια πανσέληνα

Στον ουρανό μου


Φέγγει στα μάτια

Της αγάπης το καύμα

Σαν θρυαλλίδα


Σμιλεύει το φως

Στο σκοτεινό σου βλέμμα

Αρχιπελάγη


Μες στων ματιών σου

το μελανοδοχείο

βουτώ την πένα.


Στη φωταύγεια

ματιών που αγαπήθηκαν

κήποι κρεμαστοί.


Ιριδακτίνες

Όπως γυρνούν νυχτώνει

Σαν χρονοδείχτες


Αυγής ακτίνα.

Τον σκοτεινό βυθό σου

εξιχνιάζει.


Αφροζωσμένος

ο γιαλός σου καρδιά μου.

Μ' άδειο κοχύλι.


Έτσι ξαφνικά

βουλιάζω στο κύμα σου.

Τ' ασυγκράτητο.


Κυματοθραύστης

στου κορμιού τ' ακρογιάλι

η αγκαλιά σου.


Λίβας αγάπης

Στην πνοή των ανέμων

Ανεμοδείχτης


Στο λευκό σου φως

Ρόδο μου ανεύρετο

Αργοπεθαίνω


Έρχονται βροχή

λόγια για την αγάπη.

Ήξεις αφήξεις.


'Έρχεσαι φεύγεις

σε χρονοδιαδρομους

Τα βήματά μας


Πικρό ποτάμι.

Φύλλα ξερά στις όχθες

όσα μου είπες.


Συν-αισθήματα

Τον ασκό του Αιόλου

Άνοιξες πάλι


Εμποδίζεται

ο ανεμοστρόβιλος

μόλις ξεσπάσει;


Ανεμπόδιστο

κρύο, ως το μεδούλι.

Η απώλεια.


Καρφί στην καρδιά.

Της αγάπης η γλύκα

δεν σε χόρτασε.


Πίνεις σκοτάδι.

Ασέληνη η νύχτα

σ' αργοτυλίγει.


Σφιγμένα χείλη.

Μειδιούν δίχως χάρη

στο πρόσωπό σου.


Χωρίς αγάπη

της καρδιάς σου ο κάμπος

άνυδρος μένει.


Τα μάτια στάζουν

της καρδιάς τ' ανείπωτα.

Καυτές ψιχάλες.


Αλμυρή δροσιά

στων ματιών τα τσίνορα.

Δροσοσταλίδες.


Σιγανή βροχή

απ' τα μάτια σταλάζει.

Λιώνει το χιόνι;


Κηρήθρας μέλι

απ' τα δάχτυλα ρέει.

Ποιας τάχα μνήμης;


Πικρό το μέλι

Σφηκοφωλιά η καρδιά

Κι ο τολμητής;


Γλυκό και πικρό

Στην ομορφιά μονάχος

Να ταξιδεύεις


Ανεμοδούρι

Ανεμώνες αγάπης

Ανεμοδείχτες


Θολά τα μάτια

Ολονύχτιοι όμβροι

Σ' ένα παγκάκι


Ώριες Ελένες.

Με μια δανεική καρδιά

μας αγάπησαν.